ΤΟ ΜΗΛΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΛΙΑ - ΜΑΡΤΙΔΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ

Το μεγάλωμα των παιδιών έχει κόπο. Και ο κόπος γίνεται μεγαλύτερος όταν ο γονιός δεν κατέχει τον τρόπο. Αν οι γονείς αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις και χρησιμοποιούν τους κατάλληλους τρόπους, τότε το φορτίο γίνεται ελαφρύτερο. Στην αντίθετη περίπτωση η κούραση έρχεται γρήγορα, τα λάθη πολλαπλασιάζονται και ο κόπος βιώνεται ως βάσανο. Θα έχετε ακούσει την φράση: «Παιδί είναι αυτό ή βάσανο;» Οι γονείς επικρίνονται για τα λάθη και τις παραλείψεις που κάνουν στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Όμως… -ποιός τούς έχει εκπαιδεύσει; -ποιός τους έχει προετοιμάσει επαρκώς για το απαιτητικό «επάγγελμα» του γονιού; Πορευόμαστε ανυποψίαστοι και με άγνοια βασικών θεμάτων ψυχολογίας και παιδαγωγικής… Το βιβλίο αυτό «εκπαιδεύει» και βοηθά αποτελεσματικά τους γονείς να χτίσουν μία τρυφερή και ουσιαστική σχέση με τα παιδιά τους. Τους βοηθάει να αναθρέψουν παιδιά: υπεύθυνα, χαρούμενα, συνεργάσιμα, ανεξάρτητα, προσφέροντάς τους ό,τι χρειάζονται για να ζήσουν μια ζωή με πληρότητα. Να βιώνουν καθημερινά το ευ ζην.

Ο Ιάκωβος Θ. Μαρτίδης γεννήθηκε το 1957 στην Δράμα όπου και μεγάλωσε. Το 1975 πέρασε με υποτροφία στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στα πλαίσια της εξειδίκευσής του στην Ψυχιατρική, εκπαιδεύτικε μεταξύ άλλων στην οικογενειακή θεραπεία και στην θεραπεία ζεύγους. Τελείωσε με άριστα τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Κοινωνική Ψυχιατρική. Είναι μέλος διαφόρων επιστημονικών συλλόγων και εταιρειιών που ασχολούνται με την ψυχική υγεία και την ψυχοθεραπεία και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας για την Γνωστική και τη Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία. Ζει και εργάζεται στη Δράμα ως ψυχίατρος, ασχολούμενος με την ατομική ψυχοθεραπεία, την ομαδική ψυχοθεραπεία, την συμβουλευτική γονέων, την οικογενειακή θεραπεία και τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Από το 1993 διοργανώνει ανελλιπώς, καθόλη την διάρκεια του έτους, ψυχοεκπαιδευτικά σεμινάρια που στόχο έχουν, αφ' ενός μεν τον μεγαλύτερο βαθμό εναισθησίας και αυτογνωσίας του συμμετέχοντος, με την ταυτόχρονη διεύρυνση και εμβάθυνση της οπτικής ματιάς απέναντι σε ανθρώπους και διεργασίες ζωής, αφ' ετέρου δε την ανάδειξη των βαθύτερων αναγκών του ανθρώπινου προσώπου και την ανανοηματοδότηση της καθημερινότηταςμ με τρόπο ωστε να ευοδώνεται η εσωτερική πληρότητα και να καλλιεργείται το βίωμα του ευ ζην.