Ο Ασπροδόντης

Το κλασικό αριστούργημα του Τζακ Λόντον στη σειρά εφηβικής λογοτεχνίας των εκδ. Φουρφούρι

Περήφανος και γενναίος, ο ΑΣΠΡΟΔΟΝΤΗΣ είναι ένα λυκόσκυλο που μεγαλώνει στις εχθρικές πλαγιές του βορρά μέχρι να υιοθετηθεί από τον ιθαγενή Γκρίζο Κάστορα και τη φυλή του. Ο άκαρδος ινδιάνος όμως θα πουλήσει τον Ασπροδόντη σε έναν μοχθηρό και βάρβαρο άντρα. Για καλή του τύχη το τετράποδο σώζεται από έναν ευγενικό άντρα που του μαθαίνει πώς να δαμάσει τα άγρια ένστικτά του και να γνωρίσει την πραγματική φιλία. Βαθιές αναλύσεις και στοχασμοί μέσα από τα μάτια και την ψυχή ενός άγριου και αδάμαστου λύκου, ο οποίος θα αποδείξει ότι αγρίμια και άνθρωποι έχουν κάτι κοινό που τους ενώνει. Εκφράζεται με ένα βλέμμα, μια κραυγή, μια κίνηση, μια πράξη: είναι η ΑΓΑΠΗ.

Ένα μυθιστόρημα γεμάτο από συναισθήματα, ανθρωπιά, θάρρος, πίστη, γενναιότητα και δύναμη, που μας βοηθά να δούμε τη σημασία της πραγματικής αγάπης και αφοσίωσης. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1906.

Στη ίδια σειρά κυκλοφορούν:

Μικρές κυρίες της Λουίζα Μέι Άλκοτ

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία του Τσαρλς Ντίκενς.

O Τζακ Λόντον γεννήθηκε το 1876 στο Σαν Φρανσίσκο, εξώγαμο τέκνο της Φλώρας Γουέλμαν και ενός περιπλανώμενου αστρολόγου, του Γουίλιαμ Χένρυ Τσέηνυ. Την ίδια χρονιά, η μητέρα του παντρεύτηκε τον Τζων Λόντον, χήρο με δύο κόρες, που έδωσε στο εξώγαμο αγόρι το επώνυμό του και το όνομα Τζων Γκρίφιθ. Το 1891 ο Τζακ Λόντον άφησε το σχολείο και έπιασε δουλειά σε εργοστάσιο, το 1892 υπηρέτησε αξιωματικός στην ακτοφυλακή του Σαν Φρανσίσκο, και το 1893, έπειτα από έξι μήνες ταξίδι στον Ειρηνικό με τη σκούνα Σόφι Σάδερλαντ, κέρδισε το πρώτο βραβείο μιας τοπικής εφημερίδας "για το καλύτερο περιγραφικό άρθρο" με θέμα έναν τυφώνα στις ακτές της Ιαπωνίας. Το 1895 επιστρέφει στο σχολείο, και το 1896 μπαίνει στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ, όπου μένει μόνο ένα εξάμηνο. Τα δύο επόμενα χρόνια τον βρίσκουν στην Αλάσκα, απ' όπου αρχίζει να ασχολείται επαγγελματικά με το γράψιμο. Το 1902 περνά από το Λονδίνο, αλλά το 1904 τον βρίσκει στις θάλασσες της Κορέας και της Ιαπωνίας, ανταποκριτή του ρωσο-ιαπωνικού πολέμου. Λίγο αργότερα (1906) θα γίνει ανταποκριτής ενός άλλου συγκλονιστικού γεγονότος: του σεισμού που ισοπεδώνει το Σαν Φρανσίσκο. Τα επόμενα χρόνια περνούν με γράψιμο και ταξίδια στη Χαβάη, στην αποικία των λεπρών του Μολοκάι, στην Ταϊτή, στα νησιά Φίτζι, αλλά και στη Βόρειο Καλιφόρνια, πάνω σε άμαξα με τέσσερα άλογα. Όλα τα σπουδαία έργα του γεννιούνται καθ' οδόν, μαζί με πολύ ποτό και τροπικές αρρώστιες, ώσπου το 1916 πεθαίνει από ουραιμία, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση της εποχής, ενώ η εκδοχή της αυτοκτονίας ανακινείται είκοσι δύο χρόνια αργότερα από τον Ίρβινγκ Στόουν. Λίγο πριν την ίδια χρονιά, έχει παραιτηθεί από το Σοσιαλιστιικό Κόμμα "επειδή έχει πια χάσει την αγωνιστική του φλόγα και δεν ασχολείται διόλου με την πάλη των τάξεων".