Η χρονιά θανάτου του Ρικάρντο Ρέις - Ζοζέ Σαραμάγκου
Ο Ρικάρντο Ρέις, ποιητής και γιατρός, ύστερα από πολυετή αυτοεξορία στη Βραζιλία επιστρέφει στην πατρίδα του. Η Λισαβόνα είναι μουντή και άχρωμη, φαντάζει χιμαιρική. Ο ίδιος, αντί να δέχεται ασθενείς, περιπλανιέται με τις ώρες στους δρόμους της πόλης. Λαχταρά την άπιαστη Μαρσέντα, μια δεσποινίδα της οποίας το αριστερό χέρι έχει μυστηριωδώς παραλύσει, αλλά είναι η Λίντια αυτή που μοιράζεται μαζί του το κρεβάτι, η καμαριέρα του ξενοδοχείου όπου έχει καταλύσει. Ώσπου τον επισκέπτεται ένας παλιός του φίλος, ο Φερνάντο Πεσσόα, φορώντας ακόμη το κοστούμι με το οποίο είχε ταφεί μερικές εβδομάδες νωρίτερα. Βρισκόμαστε στην αυγή του 1936, μιας νέας χρονιάς, που είναι και η πραγματική πρωταγωνίστρια αυτού του μυθιστορήματος. Διότι, εν τω μεταξύ, γράφεται και η ιστορία της εποχής, με την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία, στην Ιταλία και στην Πορτογαλία αλλά και τη μάχη της ασταθούς δημοκρατίας στην Ισπανία. Ο Ρέις, ένας από τους ετερώνυμους του Πεσσόα, θα μπει στον πειρασμό να ζήσει και να δράσει, θα παραμείνει όμως θεατής του κόσμου. Ένα από τα αριστουργήματα του νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου σε νέα μετάφραση και έκδοση.
«Η Χρονιά θανάτου του Ρικάρντο Ρέις, που εκδόθηκε το 1984, είναι ένα από τα κορυφαία σημεία της λογοτεχνικής παραγωγής του Σαραμάγκου. Τυπικά, η δράση του μυθιστορήματος εξελίσσεται στη Λισαβόνα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, το έτος 1936, διαθέτει όμως μια ατμόσφαιρα φανταστικού την οποία ανακινεί με ανυπέρβλητο τρόπο. Αυτή η ατμόσφαιρα τονίζεται από τις επανειλημμένες επισκέψεις του θανόντα ποιητή Φερνάντο Πεσσόα στο σπίτι του κεντρικού ήρωα (προϊόν κι αυτός της λογοτεχνικής παραγωγής του Πεσσόα) και των συζητήσεών τους σχετικά με τους περιορισμούς της ανθρώπινης ύπαρξης [...]. Με την πολυδιάστατη μυθιστορηματική τέχνη που δημιούργησε πεισματικά, ο Σαραμάγκου καταλαμβάνει περίοπτη θέση. Μέσα στη δική του καλλιτεχνική ανεξαρτησία, ο Σαραμάγκου ανακαλεί μια παράδοση η οποία, κατά κάποιο τρόπο, στο σημερινό πλαίσιο, μπορεί να ταξινομηθεί ως ριζοσπαστική. Το λογοτεχνικό του έργο παρουσιάζεται ως μια σειρά σχεδίων όπου το ένα σχεδόν αποδοκιμάζει το άλλο, όλα όμως αντιπροσωπεύουν νέες απόπειρες προσέγγισης της φευγαλέας πραγματικότητας».
Σουηδική Ακαδημία
Απόσπασμα από το σκεπτικό της βράβευσης τoυ Ζοζέ Σαραμάγκου με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1998
Γιος κι εγγονός ακτημόνων αγροτών, ο Ζοζέ Σαραμάγκου γεννήθηκε στο χωριό Αζινιάγκα, στην επαρχία Ριμπατέζου, στις 16 Νοεμβρίου του 1922. Παρακολούθησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (γενική και τεχνική), την οποία όμως, για οικονομικούς λόγους, δεν μπόρεσε να συνεχίσει. Η πρώτη του δουλειά ήταν σιδηρουργός, ενώ κατόπιν άσκησε διάφορα επαγγέλματα: σχεδιαστής, υπάλληλος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, μεταφραστής, εκδότης, συγγραφέας, δημοσιογράφος. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα (Γη της αμαρτίας), το 1947, ενώ ακολούθησε μεγάλο διάστημα χωρίς άλλες δημοσιεύσεις, ως το 1966. Εργάστηκε για δώδεκα χρόνια σε εκδοτικό οίκο, στη λογοτεχνική διεύθυνση και τη διεύθυνση παραγωγής. Το 1972 και 1973 συμμετείχε στη σύνταξη της εφημερίδας Diário de Lisboa, όπου υπήρξε πολιτικός σχολιαστής, ενώ ταυτόχρονα συντόνιζε για ένα χρόνο το πολιτιστικό ένθετο της ίδιας εφημερίδας. Έλαβε μέρος στην πρώτη διεύθυνση της Πορτογαλικής Ένωσης Συγγραφέων και υπήρξε πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης της Πορτογαλικής Κοινωνίας Συγγραφέων την περίοδο 1987-1994. Από το Φεβρουάριο του 1993, εκνευρισμένος με την Εκκλησία της Πορτογαλίας, εγκατέλειψε την πατρίδα του και αποφάσισε να ζει στο νησί Λανθαρότε, του αρχιπελάγους των Καναρίων, στην Ισπανία. Το 1998 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Πέθανε το 2010.
Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιο, Ιστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας, Η πέτρινη σχεδία, Περί τυφλότητος, Όλα τα ονόματα, Η σπηλιά, Ο άνθρωπος αντίγραφο, Περί φωτίσεως, Περί θανάτου, Κάιν, Ο φωταγωγός, η συλλογή διηγημάτων Η ιστορία της άγνωστης νήσου, το διήγημα Το ταξίδι του ελέφαντα, το αυτοβιογραφικό Μικρές αναμνήσεις, τα παιδικά παραμύθια Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου και Η σιωπή του νερού, καθώς και δύο συλλογές με κείμενα που γράφτηκαν για το blog του, Το τετράδιο και Το τελευταίο τετράδιο, όλα σε μετάφραση της Αθηνάς Ψυλλιά.
Δεν υπάρχουν κριτικές γι αυτό το προϊόν
Συνδεθείτε για να γράψετε μια αξιολόγηση. Σύνδεση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΡΟΪΌΝΤΑ
