Περπάτα με τον Άγγελό σου - Μαίρη Κόντζογλου

Τα περισσότερα όνειρα της Αρετής έχουν ακυρωθεί από αυτούς που κανονικά θα έπρεπε να τα προωθήσουν. Μοναδικές χαρές στη ζωή της ο πιστός Αζόρ, οι µικροί µαθητές της και η χορωδία «Σαπφώ». 

Όλα αυτά µέχρι τη στιγµή που Εκεί Πάνω, o Παραδεισάκης, ένας νεοφώτιστος άγγελος, παίρνει εντολή να αναλάβει την προστασία της. Ο άγγελος δρώντας µε υπερβάλλοντα ζήλο σύντοµα γίνεται ορατός από την προστατευόµενή του και τότε, στη ζωή της, εκτός από τα τραγούδια της χορωδίας, αρχίζουν και τα παρατράγουδα. Η Αρετή αλλάζει προσωπικότητα και µαζί τα φώτα όσων την υποτίµησαν και, µε αβρότητα µπουλντόζας, διεκδικεί όσα της στέρησαν. 

Μια σπαρταριστή ιστορία για «ανθρώπους» και «αγγέλους», για το σεξ που κινεί τα νήµατα του κόσµου, τον έρωτα σε όλες τις µορφές του και τον τρόµο που προκαλεί. Με όλες τις µορφές του. 

Μια µελωδική ιστορία πληµµυρισµένη µε µερικά από τα ωραιότερα ελληνικά τραγούδια που γίνονται η αφορµή να ανακαλυφθεί µια νέα ήπειρος: η αλήθεια του καθενός.

[απόσπασμα από το βιβλίο]
– Με την κελεµπία θα µείνεις στην παραλία; µε ρώτησε ο Αζόρ ανάµεσα σε δυο φτερνίσµατα.
– Δεν είναι κελεµπία. Είναι τα ρούχα µου, είπα κοιτάζοντας το χρυσό µαγιό της δικιάς µου.
– Γιατί, η κελεµπία δεν είναι ρούχο, τι είναι, ρόφηµα; γκρίνιαξε ο σκύλος, σκάβοντας µε το δεξί πόδι την άµµο.
– Εννοώ ότι εµείς δεν το λέµε κελεµπία…, προσπάθησα να τον διαφωτίσω. Το λέµε χιτώνα. Ή µανδύα.
– Οκέι, πάσο. Με τον χιτώνα ή µανδύα θα µείνεις; Δεν βλέπεις την άλλη; Τα έβγαλε όλα στη φόρα…
Διαφωνούσα. Το µαγιό της Αρετής ακολουθούσε την τελευταία επιταγή της µόδας, αλλά τολµηρό, όχι, δεν θα το χαρακτήριζα.
– Ένα ένα, αγόρι µου. Ναι, θα µείνω µε τον µανδύα γιατί δεν υπάρχει πρόβλεψη για αγγελικά µαγιό. Επίσης, το µαγιό της Αρετής µας είναι εντάξει. Όπως ένα κανονικό µαγιό, εννοώ.
– Καλά, κι εσύ έχεις χαλάσει, δεν το συζητάµε… Ρε Παραδεισάκη, µε το βρακί και το σουτιέν αυτή µόνο στον Κυριάκο έχει εµφανιστεί και στον άλλον, τον και καλά γόη, τον Μενέλαο. Τι µου λες ότι είναι εντάξει;