Ονόμασα την αφήγησή μου μυθιστορία γιατί γράφοντας κατάλαβα ότι η ανάπλαση των περασμένων δεν στηρίζεται μόνο στη μνήμη, μα και στη φαντασία, μια φαντασία ενεργή, που μπορεί να ανασκαλεύει τα συναισθήματα χωρίς όμως να ψεύδεται για τα γεγονότα».
Ο Απόστολος Δοξιάδης εξιστορεί τη ζωή του από τα πρώτα παιδικά χρόνια μέχρι την ενηλικίωση. Στο επίκεντρο της αφήγησης βάζει την πολιτική, την παρατήρηση, το βίωμα και αργότερα την πράξη. Σε ένα περιβάλλον που συνεχώς αλλάζει προς το χειρότερο, ένα παιδί προσπαθεί να καταλάβει αυτό που οι μεγάλοι γύρω του βιώνουν ως μια άστατη κοινοβουλευτική δημοκρατία, διαμορφώνοντας τον χαρακτήρα και τις ιδέες του σε συνεχή διάδραση με τα γεγονότα. Το πραξικόπημα του Απριλίου του 1967 φέρνει δραματικές αλλαγές στον τόπο αλλά και στην οικογένεια του αφηγητή. Η κορύφωση του φοιτητικού κινήματος τον βρίσκει ενεργό στην αντίσταση κατά της δικτατορίας, σε μια Αριστερά με μεγαλεπήβολα οράματα και ατέλειωτες έριδες, δοσμένο σε έναν αγώνα που άλλοτε φαίνεται συγκλονιστικός και άλλοτε χωρίς ελπίδα, αλλά συνεχώς αναγκαίος και επικίνδυνος.
Εκδόσεις: Ίκαρος
Συγγραφέας: Δοξιάδης Απόστολος Κ.
Εξώφυλλο: Δημήτρης Χαντζόπουλος
Ημερομηνία έκδοσης: Δεκέμβριος 2018
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 1064
Διαστάσεις: 15Χ24 εκ
ISBN: 978-960-572-267-8
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: ΔΟΞΙΑΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Κ.
Ο Απόστολος γεννήθηκε στην Αυστραλία από Έλληνες γονείς και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Παρίσι. Γυρίζοντας στην Ελλάδα, σκηνοθέτησε για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Η δεύτερή του ταινία μεγάλου μήκους, Τεριρέμ, βραβεύτηκε με το βραβείο της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Κινηματογράφου Τέχνης στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1988. Έγραψε τα πεζογραφήματα Βίος Παράλληλος (Άγρα, 1985), Μακαβέττας (Εστία, 1988), Ο Θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμπαχ (Καστανιώτης, 1993, αναθεωρημένη έκδοση 2001), Τα Τρία Ανθρωπάκια (Καστανιώτης, 1998), καθώς και το θεατρικό έργο Δέκατη Έβδομη Νύχτα, που εκδόθηκε μαζί με το δοκίμιο Από την Παράνοια στους Αλγόριθμους στο ομότιτλο βιβλίο (Ίκαρος, 2006). Το 2000, ο Θείος Πέτρος εκδόθηκε στα αγγλικά σε μετάφραση του συγγραφέα και στη συνέχεια σε άλλες τριάντα γλώσσες, σε πολλές από τις οποίες έχει γίνει μπεστ-σέλερ. Κέρδισε το πρώτο διεθνές Βραβείο Πεάνο και ήταν στο short list του Prix Medicis Etranger. Πέρα από τους πολλούς του αναγνώστες, ο Θείος Πέτρος έχει πάρει υμνητικές κριτικές σε όλο τον κόσμο, μεταξύ αυτών από τον νομπελίστα John Nash, τον συγγραφέα και ψυχίατρο Oliver Sacks, τον κριτικό George Steiner και τον θεατρικό συγγραφέα Michael Frayn. Ο κριτικός του αγγλικού Independent Gilbert Adair χαρακτήρισε τον Θείο Πέτρο το βιβλίο που δημιούργησε το είδος της . Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με τη δουλειά του στο Logicomix, ο Απόστολος γράφει και κάνει διαλέξεις για τη σχέση μεταξύ των μαθηματικών και της αφήγησης, καθώς και τη θεωρία της αφηγηματικής γνώσης. Το 2005 ίδρυσε, με τον Τεύκρο Μιχαηλίδη και τον Πέτρο Δελαπόρτα, το μη-κερδοσκοπικό οργανισμό, Θαλής και Φίλοι, μέσω του οποίου διοργανώθηκαν τα πρώτα δύο διεθνή συνέδρια μαθηματικών και αφήγησης. Το περιοδικό Nature χαρακτήρισε το πρώτο από αυτά σαν την ουσιαστική αρχή της προσέγγισης μεταξύ των δύο αυτών, μέχρι τώρα τόσο απόμακρων, κλάδων.
